Σύμφωνα με νέα έρευνα, όσο περισσότερα ψέματα λέμε στα παιδιά μας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιώντας το ψέμα και την εξαπάτηση στην καθημερινότητά τους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή στο ψέμα αν ανακαλύψουν ότι οι ενήλικες δεν τους λένε την αλήθεια.
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια μελέτησε 186 παιδιά, ηλικίας 3-7 ετών, στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού πειρασμού-αντίστασης.
Πολλοί γονείς παραδέχτηκαν ότι λένε κατά συνθήκη ψεύδη στα παιδιά τους, προκειμένου να τα προστατεύσουν. Η έρευνα, όμως, δείχνει ότι τα παιδιά μπορούν να αναγνωρίσουν αυτήν την τεχνική και είναι μάλιστα σε θέση να πουν πότε οι γονείς ή οι δάσκαλοί τους τους αποκρύπτουν σκόπιμα κάποιες πληροφορίες. Από τη στιγμή μάλιστα που το εντοπίζουν, μελέτη από το ΜΙΤ, βρήκε ότι τα παιδιά προσπαθούν να συμπληρώσουν τα κενά αυτά μόνα τους.
«Το να επιλέγεις ανθρώπους που εμπιστεύεσαι είναι μια σημαντική δεξιότητα που μαθαίνει το παιδί από μικρή ηλικία, ακριβώς επειδή μεγάλο μέρος της γνώσης μας σχετικά με τον κόσμο προέρχεται από άλλους ανθρώπους», εξηγεί η Hyowon Gweon, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Cognition».
«Όταν κάποιος μας δίνει μια πληροφορία, δεν μαθαίνουμε μόνο την ίδια την πληροφορία, αλλά και πράγματα σχετικά με το άτομο. Αν η πληροφορία είναι ακριβής και ολοκληρωμένη, τότε ίσως εμπιστευτούμε και το συγκεκριμένο άτομο στο μέλλον», συμπλήρωσε η Hyowon Gweon.
Στο πλαίσιο της έρευνας, τα παιδιά που συμμετείχαν χωρίστηκαν σε δυο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα, ο ερευνητής είπε ψέματα στα παιδιά ότι στο διπλανό δωμάτιο υπήρχε ένα μπολ γεμάτο ζαχαρωτά, αλλά γρήγορα ομολόγησε ότι ήταν απλώς ένα τέχνασμα για να τα πείσει να μπουν στο δωμάτιο και να παίξουν ένα παιχνίδι. Στη δεύτερη ομάδα απλώς ζητήθηκε από τα παιδιά να μπουν στο δωμάτιο για να παίξουν, χωρίς καμία αναφορά σε ζαχαρωτά. Στη συνέχεια, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να αναγνωρίσουν χαρακτήρες παιχνιδιών, χωρίς να τους βλέπουν, μόνο από τη φωνή τους. Σε ένα συγκεκριμένο σημείο του πειράματος, ο ερευνητής δήλωνε ότι έπρεπε να βγει εσπευσμένα από την αίθουσα για να απαντήσει σε ένα τηλεφώνημα και ζητούσε από τα παιδιά να μην συνεχίσουν το παιχνίδι. Τα παιδιά έμειναν μόνα στο δωμάτιο για 90΄΄. Όταν επέστρεψε ο ερευνητής, τους ζήτησε να πουν την αλήθεια σχετικά με το αν έκαναν ή όχι αυτό που τους είχε ζητήσει.
Το 80% των παιδιών -ηλικίας 5, 6 και 7 ετών-, στα οποία ο ερευνητής είχε πει ψέματα, «έκλεψαν»συνεχίζοντας το παιχνίδι και σχεδόν το 90% από αυτά είπε ψέματα στον ερευνητή σχετικά με το αν ακολούθησε την εντολή του.
