Μας φαίνεται ίσως ο πιο φυσικός τρόπος για να ηρεμήσουμε το κουρασμένο και ανήσυχο μωρό μας. Σύμφωνα όμως με τους ειδικούς οι μητέρες που κουνάνε τα μωρά τους για να τα κοιμίσουν στην πραγματικότητα το μόνο που καταφέρνουν είναι να ανοίγουν τον δρόμο για να έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον.Η Lynne Murray καθηγήτρια εξελικτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reading, που έχει περάσει περισσότερα από 40 χρόνια ερευνώντας την εξέλιξη των παιδιών, εξηγεί ότι τα μωρά που έχουν συνηθίσει να τα κουνάνε για να κοιμηθούν συνειδητοποιούν τι τους συμβαίνει μόλις η μητέρα τα ακουμπάει κάτω, στην κούνια τους για παράδειγμα, και ξυπνάνε αποζητώντας και πάλι το συγκεκριμένο νανούρισμα.Στο βιβλίο της με τίτλο «The Psychology of Babies», η καθηγήτρια προτείνει στους νέους γονείς, λίγες εβδομάδες αφού τα παιδιά τους μεγαλώσουν κάπως και δεν αποκοιμούνται αμέσως κάθε φορά που τρώνε, να παρατηρήσουν τι κάνουν τα παιδιά τους όταν είναι νυσταγμένα. Αν για παράδειγμα κάνουν πιπίλα το δάχτυλό τους μπορούν να τα τυλίξουν με ένα σεντόνι με τα χέρια κοντά στο στόμα. Άλλα μωρά νυστάζουν κοιτώντας περίπλοκα σχέδια και θα μπορούσαν να επιλέξουν κάτι τέτοιο για τα σεντόνια ή την μπάντα της κούνια τους. Βοηθητικά μπορεί επίσης να είναι τα αγαπημένα τους σκεπάσματα ή κουκλάκια, που τους δημιουργούν ασφάλεια και ηρεμία, ίσως και λόγω της μυρωδιάς ή της υφής τους. Έτσι, λέει, θα αποφύγουν το να έχουν πολλά ξενύχτια. Μάλιστα εξηγεί ότι όλες αυτές οι πρακτικές και η προσπάθεια να έχει το μωρό έναν εύκολο τρόπο για να νανουρίζεται θα πρέπει να έχουν ξεκινήσει πριν προκύψουν προβλήματα ύπνου καθώς έτσι θα είναι λίγες οι πιθανότητες να έχει το μωρό δυσκολίες στο μέλλον. Αντίθετα, αν τα προβλήματα έχουν ήδη ξεκινήσει και το μωρό πρέπει να ξεχάσει έναν συγκεκριμένο τρόπο – συνήθεια ύπνου, που απαιτεί και την ενεργή εμπλοκή των γονιών του, το στρες που προκαλείται μετά είναι πάντα περισσότερο.Πολύ σημαντική είναι και η ρουτίνα που είναι σκόπιμο να υιοθετούν τα μωρά και μία πολύ καλή πρακτική είναι να τους διαβάζουν οι γονείς πριν κοιμηθούν. Άλλωστε τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής είναι πολύ σημαντικά για τα πάντα, από την κοινωνικοποίηση ως το IQ τους.