Όταν κοιμόμαστε, οι μύες του λαιμού χαλαρώνουν, γεγονός όμως που στους περισσότερους από εμάς, δε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα, καθώς οι αεραγωγοί παραμένουν ελαφρώς ανοιχτοί. Αντίθετα, στην περίπτωση της υπνικής άπνοιας, το ίδιο συμβάν οδηγεί σε πλήρη διακοπή της αναπνοής για τουλάχιστον δέκα δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα να προκαλείται ο γνωστός ήχος που κάνουν όσοι ροχαλίζουν.
Όπως, μάλιστα, προειδοποιούν οι ειδικοί, εάν η υπνική άπνοια μείνει χωρίς θεραπεία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπέρτασης και καρδιακών επεισοδίων. Μάλιστα, η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου, καθώς το υπερβολικό λίπος γύρω από το λαιμό μπορεί να πιέσει τους χαλαρωμένους μυς, διακόπτοντας τη ροή του αέρα.
Η θεραπεία, που συνήθως ακολουθείται για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ονομάζεται “Συνεχής Θετική Διαρρινική Πίεση στους Αεραγωγούς” και περιλαμβάνει μια μάσκα, την οποία ο ασθενής φοράει στη μύτη και το στόμα, όταν κοιμάται. Η μάσκα αυτή στέλνει αέρα και στα δύο, κρατώντας έτσι τους αεραγωγούς ανοικτούς. Αν και πρόκειται για αποτελεσματική θεραπεία, μερικοί άνθρωποι τη θεωρούν δύσχρηστη και αρκετοί σταματούν να την ακολουθούν.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον των ειδικών, που ψάχνουν λύση στο πρόβλημα της υπνικής άπνοιας, έχει τραβήξει η ιδέα της διέγερσης του υπογλώσσιου νεύρου. Μάλιστα, μια νέα θεραπεία, που θα μπει στο στάδιο των κλινικών δοκίμων, εξετάζει αν ένας ειδικός αυτοκόλλητος γύψος, που φοριέται κάτω από το πηγούνι, μπορεί να βοηθήσει όσους αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Ο υψηλής τεχνολογίας γύψος διαθέτει έναν πομπό, που λειτουργεί με μπαταρία, ο οποίος στέλνει σήματα σε ένα μικροσκοπικό εμφύτευμα, το οποίο τοποθετείται κάτω από τη γλώσσα. Τα σήματα αυτά «λένε» στο εμφύτευμα να διεγείρει το υπογλώσσιο νεύρο, το οποίο συστέλλει τους μυς γύρω από το λαιμό, με αποτέλεσμα να τραβούν τη γλώσσα προς τα εμπρός, ελευθερώνοντας έτσι τους αεραγωγούς.