Οι άνθρωποι με διαβήτη πρέπει να τρυπούν τα δάχτυλά τους πολλές φορές την ημέρα προκειμένου να μετρήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους. Ερευνητές, όμως, υποστηρίζουν ότι κάποια στιγμή στο μέλλον οι ασθενείς θα είναι σε θέση να ελέγχουν τις τιμές του σακχάρου τους, τσεκάροντας… την αναπνοή τους.
Μια μικρή συσκευή (αυτή τη στιγμή είναι σε μέγεθος ενός βιβλίου και οι επιστήμονες σκοπεύουν να φτάσει το μέγεθος μιας κούπας καφέ) θα υπολογίζει την ποσότητα της ουσίας ακετόνης στην αναπνοή μας. Τα επίπεδα της ακετόνης ανεβαίνουν όταν αυξάνονται και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Μάλιστα, η ακετόνη είναι υπεύθυνη για τη γλυκιά και φρουτώδη οσμή της αναπνοής των ανθρώπων με διαβήτη, οι οποίοι έχουν αυξημένο σάκχαρο στο αίμα.
«Αυτό που δεν έχει ακόμα αποδειχθεί είναι το κατά πόσο τα επίπεδα του σακχάρου ανεβαίνουν ή πέφτουν αξιόπιστα σε σχέση με τα επίπεδα της ακετόνης», εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Ronny Priefer, καθηγητής στο New England University στο Springfield. «Αν μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι υπάρχει γραμμική σχέση μεταξύ των επιπέδων ακετόνης και των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, ο τρόπος που ένα άτομο με διαβήτη παρακολουθεί την κατάσταση της υγείας του, μπορεί να απλοποιηθεί σημαντικά», συμπληρώνει.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Priefer, ένα απλούστατο τεστ αναπνοής για τον υπολογισμό του σακχάρου στο αίμα μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να διαχειριστούν καλύτερα την ασθένειά τους, εφόσον δεν θα είναι επώδυνο όπως το τρύπημα του δαχτύλου με βελόνα.
Τα ευρήματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Φαρμακευτικών Επιστημόνων στο San Antonio του Τέξας.
Νότιο Αιγαίο: Μια περιπλάνηση στα έθιμα και στις γαστρονομικές παραδόσεις των γιορτών
Άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 ή 2 πρέπει να μετράνε τα επίπεδα του σακχάρου τους για να παρακολουθούν την πορεία και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους. Πιο συχνές μετρήσεις είναι αναγκασμένοι να κάνουν οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, στους οποίους χορηγείται απαραιτήτως ινσουλίνη.
Όσοι έχουν διαβήτη τύπου 2 και παίρνουν ινσουλίνη πρέπει να κάνουν συχνότερες μετρήσεις από όσους δεν παίρνουν. Για τα άτομα που εξαρτώνται από την ινσουλίνη, αυτό που κάνουν οι μετρήσεις είναι να τους υποδεικνύουν αν χρειάζονται περισσότερη ινσουλίνη ή όχι και ποια είναι η ακριβής ποσότητα που έχουν ανάγκη.
«Στόχος είναι να καταφέρουμε να αντικαταστήσουμε με το νέο αυτό τεστ αναπνοής το επώδυνο τρύπημα του δαχτύλου», λέει ο καθηγητής Priefer και συμπληρώνει: «Ωστόσο, μένει να αποδείξουμε το κατά πόσο η νέα αυτή τεχνολογία θα είναι ικανή να υποδεικνύει την ποσότητα ινσουλίνης που χρειάζεται ο ασθενής και το αν θα είναι χρήσιμη για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2 που δεν λαμβάνουν ινσουλίνη».
Ο δρ. Joel Zonszein, που έχει ασχοληθεί επισταμένως με το διαβήτη, δήλωσε χαρούμενος που υπάρχουν καινοτομίες σχετικά με τη θεραπεία του διαβήτη, αλλά υποστήριξε ότι δεν θεωρεί την ακετόνη καλό τρόπο υπολογισμού του σακχάρου, τουλάχιστον για τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1, οι οποίοι χρειάζονται συγκεκριμένη ποσότητα ινσουλίνης. Θεωρεί, όμως, ότι το νέο τεστ ίσως να φανεί χρήσιμο σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, που δεν παίρνουν ινσουλίνη.
