Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες από την Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης και τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν διαδικτυακά στο επιστημονικό έντυπο «PLOS One».
Για την έρευνά τους οι μελετητές χρησιμοποίησαν 20 ενήλικους σκύλους, εκ των οποίων οι 14 ήταν καθαρόαιμοι, καθώς και τους ιδιοκτήτες τους. Προκειμένου να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά των σκύλων και των ανθρώπων που τους φρόντιζαν, οι επιστήμονες «έστησαν» τρία διαφορετικά σενάρια: «απών ιδιοκτήτης», «σιωπηλός ιδιοκτήτης» (ο ιδιοκτήτης ήταν παρών, αλλά παρέμενε σιωπηλός και είχε δεμένα τα μάτια του) και «ενθαρρυντικός ιδιοκτήτης». Σε κάθε σενάριο, τα σκυλιά μπορούσαν να κερδίσουν ένα σνακ ως ανταμοιβή, αρκεί να έπαιζαν με τα ειδικά παιχνίδια για σκύλους που τους παρείχαν οι μελετητές.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι σκύλοι ήταν λιγότερο πιθανό να «δουλέψουν» για να κερδίσουν το φαγητό-ανταμοιβή όταν ο ιδιοκτήτης τους απουσίαζε. Όταν ένας ιδιοκτήτης ήταν παρών στο δωμάτιο δεν έπαιζε ρόλο το κατά πόσο ενθάρρυνε τον σκύλο να παίξει με τα παιχνίδια ή παρέμενε σιωπηλός. Η αντίδραση του σκύλου ήταν ίδια. Στην περίπτωση που ένας άγνωστος αντικαθιστούσε τον ιδιοκτήτη, οι σκύλοι μόλις που αλληλεπιδρούσαν μαζί του, επισήμαναν οι μελετητές.
«Το εύρημα-κλειδί αυτής της έρευνας είναι ότι η παρουσία και μόνο του ιδιοκτήτη προσφέρει ασφάλεια στον σκύλο. Η ασφάλεια αυτή εξαρτάται από το δέσιμο που έχει ο σκύλος με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αυτό το βλέπουμε όταν αντικαθιστούμε τον ιδιοκτήτη με ένα άγνωστο άτομο, οπότε και παρατηρούμε ότι δεν αυξάνεται σημαντικά η αίσθηση ασφάλειας που νιώθει ο σκύλος», εξηγεί η επικεφαλής της έρευνας, Lisa Horn.
«Εντυπωσιαστήκαμε κυρίως με το γεγονός ότι η ενθάρρυνση του ιδιοκτήτη δεν αύξησε το κίνητρο του σκύλου να παίξει με τα παιχνίδια του περισσότερο από ότι όταν ο ιδιοκτήτης καθόταν απλώς σιωπηλός στο δωμάτιο», προσθέτει η Horn και συνεχίζει: «Κατά τη γνώμη μου αυτό αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη ότι το κίνητρο των σκύλων είναι εγγενές και εξαρτάται από την αίσθηση ασφάλειας που νιώθει και όχι από τις εντολές που του δίνουν να κάνει κάτι».
«Ένα ακόμα πράγμα που μας προκάλεσε εντύπωση είναι ότι οι ενήλικοι σκύλοι συμπεριφέρονται απέναντι στους ιδιοκτήτες τους όπως τα παιδιά απέναντι στους γονείς τους», καταλήγει η Horn.
