Οι διαφορές ανάμεσα σε ένα νεογέννητο και έναν αιωνόβιο δεν κρύβονται, αλλά το γιατί αυτές προκύπτουν δεν είναι και τόσο εύκολο να απαντηθεί από τους ερευνητές. Αναζητώντας το μοτίβο της γήρανσης – και συνακόλουθα το κλειδί της αντιγήρανσης – οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Barcelona μελετούν τις επιγενετικές αλλαγές του DNA σε ένα νεογέννητο αγόρι και έναν ηλικιωμένο 103 ετών.

Η επιγενετική είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο τα γονίδιά μας λειτουργούν και γίνονται πιο δραστήρια ή το αντίστροφο, δηλαδή «σιωπούν». Με ποιο τρόπο δηλαδή, το περιβάλλον των γονιδίων επηρεάζει τη δραστηριότητά τους. Έχει ήδη παρατηρηθεί λόγου χάρη, ότι η διατροφή της εγκύου επηρεάζει τα γονίδια της παχυσαρκίας του αγέννητου μωρού, καθώς και ότι η άσκηση μπορεί να «αποσιωπήσει» τα γονίδια της παχυσαρκίας.

Στα συμπεράσματα της έρευνάς τους που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences αναφέρεται ότι στο ξεκίνημα της ζωής μας υπάρχει πολύ αυστηρός «έλεγχος» στον τρόπο που λειτουργούν τα γονίδιά μας, αλλά σταδιακά καθώς μεγαλώνουμε, τα πράγματα χαλαρώνουν με αποτέλεσμα να ενεργοποιούνται γονίδια που προκαλούν «φθορά» (γήρας, ασθένειες κλπ.)

Στο εύλογο ερώτημα του κατά πόσο μπορούμε να επηρεάσουμε τις επιγενετικές αλλαγές του DNA προς όφελος της νεότητας, αλλά και της υγείας, οι επιστήμονες απαντούν ότι ήδη μελετώνται επιγενετικά φάρμακα, τέσσερα από τα οποία κατά του καρκίνου, ενώ αναζητούνται τρόποι ώστε να «ενθαρρυνθούν» τα γονίδιά μας να παραμείνουν υγιή με σκοπό τη μακροζωία και τη διατήρηση της νεότητας. Οι ερευνητές προσδοκούν ότι «καθοδηγώντας» το DNA μας θα μπορέσουμε, τουλάχιστον εν μέρει, να καθυστερήσουν το γήρας.