Kάθομαι και τους χαζεύω. Oι περισσότεροι έχουν σχεδόν ετοιμαστεί. Και με την ειδική φαρδιά ζώνη στη μέση, περιμένουν τη σειρά τους. Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η στιγμή, θα τσεκάρουν ξανά και ξανά τον αετό τους, με τη σκέψη καρφωμένη στην ταχύτητα του ανέμου. Άλλωστε, δεν παίζει ρόλο μόνο η τεχνική, δεν αρκεί μονάχα ένας καλός εξοπλισμός, ούτε μία καλή εκπαίδευση – όσο καλή και αν είναι. Ο άνεμος είναι που θα σε πάει ψηλά, εκείνος είναι που θα σου δώσει ώθηση, που θα σε απογειώσει.


Πορτοκαλί, χρυσό, λαχανί, κόκκινο της φωτιάς. H αμμουδιά έχει γεμίσει χρώματα. Αν, όμως, σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά, θα δεις και άλλους αετούς, πολλούς αετούς, διαφορετικών χρωμάτων, σχεδίων και διαστάσεων – αυτή τη φορά από τους αθλητές που είναι μέσα και δαμάζουν τα κύματα με τις σανίδες τους. Κάποιοι θα κάνουν λάθος χειρισμούς και -φλαπ!- θα πέσουν στο νερό. Χα! να ’μαι, κι εγώ έτσι θα πέσω αργότερα. Κάποιοι άλλοι θα πετύχουν μοναδικά άλματα και δύσκολες περιστροφές, προσφέροντας ένα θέαμα εκπληκτικό. Θα ζηλέψεις: από τις εντυπωσιακές φιγούρες μέχρι τον εξοπλισμό τους. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται. Έτσι τουλάχιστον μου εκμυστηρεύτηκαν -θαρρείς συνωμοτικά- πολλοί από τους συμμετέχοντες. Μάλιστα, συγκριτικά με το wind-surf, είναι αρκετά πιο εύκολο, είπαν ορισμένοι που έχουν ασχοληθεί και με τα δύο σπορ. Ανέφεραν, επίσης, ότι είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα. Με έναν αετό, είναι σαν να έχεις μια μηχανή που σου δίνει δύναμη. Στην ιστιοσανίδα μόνο τα κύματα σου προσφέρουν ώθηση.


Το kite-surf (που σημαίνει αετός και σανίδα) έχει τις ρίζες του στα Seventies, όταν οι θαλάσσιοι σκιέρ άρχισαν να πειραματίζονται με κανονικά αλεξίπτωτα. Αλλά ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που ορισμένοι σέρφερ του ανέμου πήραν στα σοβαρά το σπορ και χρησιμοποίησαν τα πρώτα -ελάχιστα τότε- πρωτότυπα φτερά που είχαν κατασκευαστεί. Το πρώτο επίσημο τουρνουά έλαβε χώρα στο Maui το 1998, ενώ από τις αρχές του 2000 και μετά έκανε δειλά-δειλά την εμφάνισή του στην Ελλάδα. Το kitesurfing, που αποκαλείται και kiteboarding, είναι ένα υβριδικό σπορ, με στοιχεία από windsurfing και snowboarding, και θεωρείται ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα θαλάσσια σπορ στον κόσμο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Oργανισμού Αετοσανίδας, το 2006 οι τακτικοί kiteboarders ξεπερνούσαν τους 100.000 παγκοσμίως, από μερικές χιλιάδες που ήταν πέντε χρόνια πριν.


Εκτός από καλή φυσική κατάσταση, προϋποθέτει καλή εκπαίδευση. Το kitesurfing γυμνάζει πολλές μυϊκές ομάδες και μάλιστα ταυτόχρονα. Δεν χρειάζεται να είσαι πολύ δυνατός για να το κάνεις, γιατί εσύ «φτιάχνεις» τον αετό στα μέτρα σου, ανάλογα με τις διαστάσεις, τη δύναμη και την εμπειρία σου. Ακόμα και άτομα με αναπηρίες μπορούν να έρθουν σε επαφή με το σπορ (όπως και παιδιά – είδα μερικά να κάνουν, αλλά πάντα υπό την επίβλεψη των γονιών τους). Άλλωστε, η παραλία αυτή θεωρείται ιδανική για kitesurfing λόγω των ανέμων που πνέουν. Και στη γλώσσα των kitesurfers υπάρχουν δύο είδη: Οι onshore (οι άνεμοι που πνέουν από το πέλαγος προς την ξηρά) και οι offshore (που πνέουν από την ξηρά προς το πέλαγος). Oι πρώτοι είναι οι επιθυμητοί, αφού θα σε οδηγήσουν πίσω στην ακτή. Oι δεύτεροι θα σε σπρώξουν στα ανοιχτά. Αλλά, αν έχεις πάρει καλή εκπαίδευση, διαθέτεις εμπειρία και τηρείς όλους τους κανονισμούς και τις υποδείξεις για την ασφάλειά σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Σε διαφορετική περίπτωση, πολλά. Μου διηγήθηκαν περιστατικά όπως λ.χ. ότι τους πήρε ο άνεμος και τους πέταξε με δύναμη στη στεριά ή τους έριξε σε κάποιο αυτοκίνητο που βρισκόταν σταθμευμένο εκεί κοντά. Oρισμένοι μου έδειξαν με καμάρι και τα ράμματα από την επέμβαση. Έχουν βγει και πάλι στην ενεργό δράση, αλλά αυτή τη φορά είναι περισσότερο προσεκτικοί και δεν υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους.


Στην αρχή οι εκπαιδευόμενοι προσπαθούν να πετάξουν ένα μικρό αετό στη στεριά. Πρέπει να μάθουν πώς να στρίβουν και να ελέγχουν τον ισχυρό αετό σε διαφορετικές στάσεις. Η θάλασσα δεν θα παίξει κανένα ρόλο κατά τη διάρκεια της εκμάθησης, μέχρι την τελευταία ώρα του μαθήματος. Τα λεπτά σχοινιά ελέγχου που τους συνδέουν με τον αετό ξετυλίγονται και απλώνονται στην άμμο. Ένας άλλος μαθητής κρατά στα χέρια του τον νάιλον αετό και περιμένει να τον τραβήξει ο άνεμος. Θα εκτοξευθεί στον ουρανό σαν ρουκέτα – χρειάζεται όμως τεχνική. Τώρα θα έχουν την ευκαιρία να σταθούν στη σανίδα και να σερφάρουν στο νερό – έστω για ένα ή δύο δευτερόλεπτα. Αργότερα, όταν θα αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, καλύτερη τεχνική και εμπειρία, θα δοκιμάσουν και μεγαλύτερα μεγέθη. Και θα πετύχουν και καλύτερους χρόνους.

Τα πρέπει και τα δεν πρέπει της αετοσανίδας
– Πρώτα μάθε να ελέγχεις τον αετό στη στεριά και ύστερα επιχείρησε να σερφάρεις.
– Κάνε υπομονή, η αετοσανίδα είναι ένα τεχνικό σπορ.
– Να φοράς πάντα κράνος.
– Μελέτησε τις τεχνικές αυτοδιάσωσης.
– Μην πετάς σε περιοχέςμε πολύ κόσμο.
– Μην κάνεις kite-surf με offshore ανέμους.
– Μη σερφάρεις μόνος αν είσαι αρχάριος.
– Μην υποτιμάς το πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει ο καιρός.




Το επίπεδο της οργάνωσης στην Ελλάδα δεν είναι ακόμη ικανοποιητικό. Ωστόσο, υπάρχουν σχολές στις οποίες μπορείτε να εκπαιδευτείτε. Τα ειδικά πακέτα -συνήθως πέντε μαθημάτων- κοστίζουν 300 ­ περίπου. Εξοπλισμό μπορείτε να προμηθευτείτε από τα ειδικά καταστήματα με είδη για θαλάσσια σπορ. Μια μέση τιμή είναι τα 1.300 ­, μπορείτε όμως να μειώσετε το κόστος έως και στο μισό, εάν τον αγοράσετε μεταχειρισμένο.
Oρισμένα καταστήματα προσφέρουν δωρεάν τα μαθήματα με την αγορά του εξοπλισμού: – Right Stuff, Λούτσα, τηλ.: 6944-250.935, site: www.rightstuff.gr – No work generation, Πάτρα, τηλ.: 2610-438.116, site: www.nowork.gr – Surface, Πάρος, τηλ.: 22840-92.195 και 6974-039.562, site: www.surface.gr – Paros Kiteboarding Center, Πάρος, τηλ.: 22840-91.350 και 6977-003.855, site: www.paroskite.gr