Οι καρδιοπάθειες σήμερα αποτελούν, στατιστικά , τη νούμερο ένα νόσο θνησιμότητας στον εξελιγμένο κόσμο της δύσης. Η αύξηση των καρδιακών και αναπνευστικών νοσημάτων οφείλεται, σε ένα μεγάλο βαθμό, στην έντονη και αγχώδη ζωή, στην έλλειψη άσκησης, στις λανθασμένες διατροφικές συνήθειες, στην έλλειψη πληροφόρησης.
Οι επιλογές που έχει ο κάθε ένας από εμάς, δεν είναι μονόδρομος αλλά ποικίλουν, βάσει των ενδιαφερόντων του, στόχων και επιθυμιών του.
Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία με τη διαφορά ότι θα πρέπει να γίνεται πράξη και όχι να παραμένει στη θεωρία. Οι επιλογές, λοιπόν, ποικίλουν, αναφορικά με τη δυνατότητα της προλαμβάνουσας κατάστασης καρδιοπάθειας.
Σήμερα υπάρχει μία πολύπλευρη προσέγγιση από διάφορους επιστήμονες όπως, ιατροί, κλινικοί εργοφυσιολόγοι, κλινικοί διαιτολόγοι, κλινικοί ψυχολόγοι κ.α. που μπορούν να βοηθήσουν στη πρόληψη και θεραπεία μίας χρόνιας καρδιακής νόσου ή να προλάβουν τυχούσα υποτροπή, αποτρέποντας μία δυσάρεστη κατάσταση.
Ο ρόλος της άσκησης και της διατροφής είναι, ίσως, η καλύτερη μέθοδος πρόληψης και θεραπείας. Αυτό μεταφράζεται από πολύ κόσμο ως εξοντωτική άσκηση και απαγορευτική διατροφή κάτι που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη πραγματικότητα.
Η άσκηση και μάλιστα η αερόβια άσκηση είναι αυτή που θα ενισχύσει το μυοκάρδιο και θα δώσει την ανάλογη ελαστικότητα και αύξηση της εγκάρσιας διατομής των αγγείων, ώστε να τροφοδοτείται το σώμα με αίμα και κατ’ επέκταση με θρεπτικά συστατικά.
Η διατροφή από την άλλη μεριά, τροφοδοτεί το αίμα, με θρεπτικά συστατικά. Ο ρόλος του εργοφυσιολόγου και του διαιτολόγου-διατροφολόγου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και μάλιστα ο κάθε επιστήμονας θα πρέπει να συμβουλεύεται τον άλλον για τη πρόοδο του ασθενή.
Ο ιατρός (καρδιολόγος ή παθολόγος) συμβάλει στην εξειδικευμένη καθοδήγηση και πληροφόρηση των δύο συναδέλφων του για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή.
Από τη προσωπική μου μεριά, ως κλινικός εργοφυσιολόγος με ειδίκευση στη καρδιαγγειακή φυσιολογία και αποκατάσταση, θα αναφερθώ στην άσκηση. Ο ρόλος της άσκησης και γενικότερα της φυσικής δραστηριότητας είναι μία πολύ σπουδαία παράμετρος, τόσο της πρόληψης, όσο και της θεραπείας. Γίνεται αντιληπτό πως μέσω αυτής και με τη καθοδήγηση ειδικού επιτυγχάνεται ενίσχυση απόδοσης του καρδιακού μυός, αύξηση της διαμέτρου και ελαστικότητας των αγγείων, ενίσχυση της αναπνευστικής απόδοσης και οξυγόνωσης του αίματος και με λίγα λόγια βελτίωση της σωματικής απόδοσης, τόσο κατά την άσκηση, όσο και κατά την ηρεμία.
