Σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “JAMA Neurology”, η μοναξιά φαίνεται να συνδέεται με κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον, ανεξάρτητα από άλλους σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες κινδύνου.
Η νόσος Πάρκινσον (ΝΠ) είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική πάθηση. Αυτό σημαίνει ότι τα συμπτώματα ξεκινούν σταδιακά και χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου. Η ΝΠ επηρεάζει την υγεία των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου (νευρώνες) που ελέγχουν την κίνηση, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται πολλές σωματικές λειτουργίες και κινήσεις.
Η μελέτη
Στην εν λόγω μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερους από 491.000 συμμετέχοντες σε μια μεγάλη χρονική περίοδο διάρκειας 15 ετών. Μεταξύ άλλων, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν με ένα «ναι» ή ένα «όχι» στο ερώτημα αν νιώθουν συχνά μοναξιά.
Περίπου το 18% των ατόμων (91.186) δήλωσε πως ένιωθε αυτό το συναίσθημα, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν γυναίκες νεότερης ηλικίας και άτομα με ανθυγιεινές συνήθειες (κάπνισμα, σωματική αδράνεια κ.λπ.).
Κατά τη διάρκεια της 15χρονης παρακολούθησης των συμμετεχόντων, 2.822 άτομα ανέπτυξαν τη νόσο Πάρκινσον.
Πώς η μοναξιά επηρεάζει την υγεία – Τα «υπέρ» και τα «κατά» της μελέτης
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι τα συμπεράσματα της μελέτης έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα στοιχεία που αποκαλύπτουν πως η μοναξιά μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης κατάθλιψης και νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας.
Η καταπολέμηση της μοναξιάς βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον, καθώς δεν αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα κινδύνου, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Είναι πιθανό άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τη μοναξιά να είναι αυτοί που οδηγούν σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, όπως για παράδειγμα η κατάθλιψη.
Επιπλέον, η νόσος Πάρκινσον πιστεύεται ότι ξεκινά στον εγκέφαλο περίπου 15 έως 20 χρόνια πριν διαγνωστεί. Επομένως, το ερώτημα εάν η μοναξιά προηγήθηκε της νόσου ή εάν τα άτομα την βίωσαν μετά την έναρξη των εγκεφαλικών αλλαγών που προκαλεί η νόσος, παραμένει αναπάντητο.
Από την άλλη, σε σύγκριση με τις περισσότερες μελέτες που έχουν ερευνήσει αυτό το ζήτημα, η συγκεκριμένη πλεονεκτεί στον πολύ μεγάλο αριθμό των συμμετεχόντων (σχεδόν μισό εκατομμύριο) και στη χρονική διάρκεια, γεγονός που προσφέρει μεγαλύτερη αξιοπιστία.
Αντιμετωπίζεται η μοναξιά;
Σύμφωνα με τον ορισμό της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (APA), η μοναξιά είναι η έντονη ανησυχία του να είναι ή να αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι μόνος. Είναι η συναισθηματική δυσφορία που νιώθουμε όταν η έμφυτη ανάγκη μας για οικειότητα και συντροφικότητα παραμένει ανεκπλήρωτη.
Η αντιμετώπιση της μοναξιάς απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που περιλαμβάνει την οικοδόμηση και την ενίσχυση κοινωνικών δεσμών, την αντιμετώπιση θεμάτων ψυχικής υγείας, την προώθηση της σωματικής υγείας και ευεξίας και την αντιμετώπιση κοινωνικών παραγόντων που συμβάλλουν σε αυτό το αίσθημα.
Συνολικά, η χρόνια μοναξιά είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε παλεύει με αισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς, είναι σημαντικό να αναζητήσετε άμεσα βοήθεια και υποστήριξη, είτε πρόκειται για θεραπεία, ομάδες υποστήριξης ή απλά για την επικοινωνία με φίλους.
