Η άσκηση μπορεί να οξύνει τη σκέψη σας και να διατηρήσει τον εγκέφαλό σας υγιή καθώς μεγαλώνετε – ακόμη και αν δεν αρχίσετε να ασκείστε παρά μόνο αργότερα στη ζωή σας.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που διαπίστωσε ότι οι μέχρι πρότινος καθιστικοί 70- και 80χρονοι που άρχισαν να γυμνάζονται, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που είχαν ήδη βιώσει κάποια γνωστική έκπτωση, παρουσίασαν βελτίωση της εγκεφαλικής τους λειτουργίας μετά από προπόνηση.
Η μελέτη έρχεται να προστεθεί στα αυξανόμενα στοιχεία που δείχνουν ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να προστατεύσουμε το μυαλό μας μπορεί να είναι η κίνηση του σώματός μας.
Διαβάστε επίσης: Περπάτημα: Πόσα λεπτά ενδυναμώνουν την καρδιά;
«Η άσκηση φαίνεται να είναι το κλειδί για τη διατήρηση ή και τη βελτίωση της ικανότητας σκέψης μας καθώς γερνάμε», λέει ο Τζ. Κάρσον Σμιθ, καθηγητής κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Maryland στο College Park.
Η μελέτη
H πνευματική ευελιξία συχνά μειώνεται καθώς μεγαλώνουμε, ξεκινώντας από την πρώιμη μέση ηλικία και επιταχύνοντας από εκεί και πέρα. Έχουμε όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα να θυμόμαστε ονόματα ή πού έχουμε παρκάρει το αυτοκίνητο ή αν πήραμε βιταμίνη σήμερα το πρωί.
Έρευνες υποδηλώνουν ότι αυτή η πτώση συμβαίνει εν μέρει επειδή η δομή και η λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να φθαρεί με την πάροδο του χρόνου. Οι νευρώνες εξασθενούν ή πεθαίνουν και οι συνδέσεις μεταξύ μεμονωμένων νευρώνων, καθώς και μεταξύ ευρύτερων δικτύων κυττάρων εντός του εγκεφάλου, παρακμάζουν.
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται φυσικά αν μπορούμε να επιβραδύνουμε ή να αντιστρέψουμε αυτή την πτώση της λειτουργίας του εγκεφάλου μας.
Για να διερευνήσουν αυτό το ερώτημα, ο Σμιθ και οι συνεργάτες του στρατολόγησαν 33 εθελοντές στα 70 και 80 τους χρόνια, από τους οποίους περίπου οι μισοί αντιμετώπιζαν ήπια γνωστική εξασθένηση, μια απώλεια δεξιοτήτων σκέψης που συχνά προηγείται της νόσου Αλτσχάιμερ.
Όλοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν μια σειρά από φυσιολογικές και νοητικές δοκιμασίες. Σε ένα από αυτά, οι ερευνητές διάβασαν δυνατά μια σύντομη ιστορία και ζήτησαν από τους εθελοντές να την αφηγηθούν.
Σε μια άλλη, οι εθελοντές ξάπλωσαν ήσυχοι κατά τη διάρκεια μιας λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας που εντόπισε την ηλεκτρική δραστηριότητα σε πολλά μέρη του εγκεφάλου τους.
Στη συνέχεια, οι μισοί από τους εθελοντές, άρχισαν να ασκούνται σε ένα γυμναστήριο υπό επίβλεψη τέσσερις φορές την εβδομάδα για να περπατούν γρήγορα για περίπου 30 λεπτά. Οι υπόλοιποι παρέμειναν αδρανείς.
Μετά από τέσσερις μήνες, όλοι επανέλαβαν τα αρχικά τεστ. Αλλά τα αποτελέσματά τους διέφεραν.
Τα αποτελέσματα
Οι ασκούμενοι, ακόμη και εκείνοι με ήπια γνωστική εξασθένηση, σημείωσαν καλύτερα αποτελέσματα στα γνωστικά τεστ, ιδίως στην έκδοση επανάληψης της ιστορίας. Οι εθελοντές που έκαναν καθιστική ζωή δεν τα κατάφεραν.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο εγκέφαλος των ασκούμενων είχε αλλάξει. Πριν από τη μελέτη, οι εξετάσεις των ηλικιωμένων εθελοντών έδειχναν κυρίως αδύναμες ή διάσπαρτες συνδέσεις μεταξύ και εντός σημαντικών εγκεφαλικών δικτύων.
Ο εγκέφαλός μας λειτουργεί καλύτερα όταν διάφορα, ξεχωριστά δίκτυα αλληλεπιδρούν και συνδέονται, διευκολύνοντας τη σύνθετη σκέψη και το σχηματισμό μνήμης.
Μετά από τέσσερις μήνες άσκησης, οι εγκεφαλικές συνδέσεις ήταν ισχυρότερες από πριν, με κύτταρα και ολόκληρα δίκτυα να φωτίζονται ταυτόχρονα, ένα κοινό χαρακτηριστικό της καλύτερης σκέψης.
