Όλα ξεκινούν με το πρώτο γουργούρισμα της κοιλιάς, σταδιακά όμως η πείνα μας καταλήγει να επηρεάζει ακόμη και το πώς μιλάμε στον σύντροφό μας. Η τάση να νευριάζουμε ευκολότερα όταν πεινάμε είναι τόσο συχνή που υπάρχει και ειδικός όρος που περιγράφει αυτήν την κατάσταση. Η λέξη “hangry” περιγράφει ακριβώς αυτό το μείγμα θυμού και πείνας που νιώθουμε όταν έχουν περάσει πολλές ώρες από το τελευταίο μας γεύμα.
Γιατί, όμως, νευριάζουμε ευκολότερα όταν πεινάμε;
1. Ο εγκέφαλός μας νιώθει απειλή
Όταν τρώμε, οι υδατάνθρακες διασπώνται σε απλά σάκχαρα, ένα από τα οποία είναι η γλυκόζη. Αμέσως μετά το γεύμα, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας είναι υψηλά. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μειώνονται. Τελικά, εάν αυτά τα επίπεδα πέσουν αρκετά, ο εγκέφαλός μας θα αντιληφθεί αυτήν την πτώση ως απειλή για τη ζωή μας. Σε αντίθεση με άλλα όργανα, τα οποία έχουν εφεδρική ενέργεια, ο εγκέφαλός μας βασίζεται αποκλειστικά στη γλυκόζη ως πηγή καυσίμου και χρειάζεται συνεχή παροχή.
Στην πραγματικότητα, παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύει μόνο το 2% της μάζας του σώματός μας, ο εγκέφαλός μας εκτιμάται ότι καταναλώνει έως και 20-23% της πρόσληψης ενέργειας του σώματός μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και σε κατάσταση ηρεμίας. Η χαμηλή γλυκόζη στο αίμα, προφανώς, σηματοδοτεί μια απειλητική κατάσταση για τον εγκέφαλό μας.
2. Απελευθερώνονται ορμόνες του στρες
Στα άλλα όργανά μας, η χαμηλή γλυκόζη αυξάνει τις ορμόνες που δρουν για να αυξήσουν τη γλυκόζη στο σώμα. Μεταξύ αυτών είναι η επινεφρίνη και η κορτιζόλη, οι οποίες συντίθενται στους επινεφριδιακούς αδένες και είναι ορμόνες του στρες, που απελευθερώνονται όταν το σώμα μας αντιλαμβάνεται μια απειλή, όπως ένα λιοντάρι να μας κυνηγάει ή ένα ξαφνικό meeting. Η διαδικασία αυτή είναι αρκετή για να χειροτερεύσει η διάθεσή μας.
3. Είναι θέμα… γονιδίου
Όπως αποδεικνύεται, ο θυμός και η πείνα ελέγχονται από παρόμοια γονίδια. Ένα από αυτά τα γονίδια παράγει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται νευροπεπτίδιο Υ, η οποία όχι μόνο επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά, αλλά επίσης ρυθμίζει τον θυμό και την επιθετικότητα. Με λίγα λόγια, πιθανότατα έχουμε αρκετά υψηλά επίπεδα νευροπεπτιδίου Υ όταν νιώθουμε πεινασμένοι και θυμωμένοι.
