Σίγουρα έχουμε κάποια στιγμή ακούσει τον προπονητή μας να λέει ότι βασικό και αναπόσπαστο στοιχείο της προπόνησης θα πρέπει να καταλαμβάνουν οι διατάσεις.
Οι διατάσεις δεν είναι άλλο από το γνωστό «τέντωμα» των μυών πριν και μετά την προπόνηση. Συνήθως, ο σκοπός τους ήταν να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού, να περιοριστεί ο πόνος μετά την άσκηση ή να ενισχυθεί η αθλητική επίδοση.
Κι όμως, μετά από μελέτες και έρευνες των τελευταίων χρόνων, κάποια πράγματα έχουν αλλάξει, σύμφωνα με τον φυσικοθεραπευτή και personal trainer Γιώργο Γλούμη, του οποίου το μεγαλύτερο επαγγελματικό και επιστημονικό ενδιαφέρον εστιάζεται στη μεγιστοποίηση της αθλητικής επίδοσης.
Διατάσεις και αθλητική επίδοση:
Οι στατικές διατάσεις και PNF που πραγματοποιούνται πριν τη προπόνηση μειώνουν, στην πραγματικότητα, την αντοχή, την δύναμη, την ισχύ και την ισορροπία και πρέπει να αποφεύγεται να εισάγονται στο κομμάτι της προθέρμανσης. Μηχανικοί και νευρομυικοί παράγοντες αιτιολογούν τις παραπάνω μεταβολές.
Δείτε ένα παράδειγμα διάτασης αυτής της κατηγορίας:
Διατάσεις, καθυστερημένος μυϊκός πονος (DOMS) και μυικό «πιάσιμο»:
Οι διατάσεις που γίνονται είτε πριν είτε μετά την προπόνηση δεν μειώνουν το DOMS, το «πιάσιμο» και τον πόνο που προέρχεται από αυτό.
Διατάσεις & κίνδυνος τραυματισμού:
Οι παθητικές ή ενεργητικές διατάσεις πριν την άσκηση μειώνουν από καθόλου έως πολύ λίγο τον κίνδυνο αθλητικών τραυματισμών
Άρα πρέπει να κάνουμε διατάσεις ή όχι; Και αν ναι πότε;
Ο Γιώργος Γλούμης απαντά:
«Η απάντηση είναι ΝΑΙ, πρέπει να κάνεις διατάσεις, όμως όχι απαραίτητα στο τέλος της προπόνησης, βιαστικά για 10sec κάθε μυ που δούλεψες. Δεν θα προληφθεί το πιάσιμο ούτε θα μειώσεις τις μυϊκές βραχύνσεις σου με αυτόν το τρόπο. Κάνε βαλλιστικές διατάσεις στην αρχή και ενεργητικές ή παθητικές διατάσεις στο τέλος της προπόνησής σου η κάποια άλλη στιγμή 2-3set x 20-30sec κάθε μυική ομάδα».
Περισσότερα για τα είδη των διατάσεων, εδώ.